การรักษาสถานะความปลอดภัยทางไซเบอร์ให้มีความปลอดภัยได้ 100% ถือเป็นความท้าทายอย่างมาก ความปลอดภัยไซเบอร์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับมาตรการการป้องกันเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ยกตัวอย่างเช่น การควบคุมการเข้าถึงและการป้องกันการบุกรุกของมัลแวร์ รวมไปถึงความจำเป็นในการตรวจสอบและการเตรียมความพร้อมอย่างต่อเนื่อง

โดยเฉพาะ:
ความสามารถในการตรวจจับสัญญาณของอุบัติการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมาก
การระบุสาเหตุที่แท้จริงของเหตุการณ์ได้อย่างแม่นยำ และการดำเนินการตามมาตรการการป้องกันเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้เกิดเหตุการณ์ซ้ำอีกซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความรับผิดชอบและการป้องกัน
การสร้างและรักษากลไกที่ขึ้นอยู่กับบุคคลและกฎเกณฑ์ ไม่เพียงแต่อาศัยเครื่องมือหรือเทคโนโลยีเพียงอย่างเดียว
ข้อกำหนดเหล่านี้ยังเน้นยำถึงความสำคัญอย่างยิ่งยวดของล็อคบันทึกและการสร้างระบบตอบสนองต่ออุบัติการณ์ ซึ่งเป็นมาตรฐานขั้นพื้นฐานด้านความปลอดภัยทางไซเบอร์